Meer over showen bij KynoSpirit

Plezier in de ring

Lang niet alle honden vinden de showring uit zichzelf een fijne plek. Maar als eigenaar zie je wel graag dat de hond zich daar op zijn best laat zien. Dat is belangrijk, want de tentoonstelling is voor de kynologie waardevol. Niet zozeer vanwege het ‘winnen’ – hoe leuk een goede plaatsing of titel ook zijn kan – maar inhoudelijk, voor de fokkerij.

Liefhebbers moeten elkaar in het openbaar hun honden kunnen tonen, de buitenwacht moet ze naast elkaar kunnen zien, om ze onderling te kunnen vergelijken en waarderen. Ook wil je als eigenaar horen hoe keurmeesters tegen je hond aan kijken. De keurmeester moet dan wel de hond optimaal kunnen waarnemen.

Een goede presentatie in de ring is voor een correct oordeel onontbeerlijk.

Ook lang niet alle mensen vinden het fijn om in de showring te zijn. Omdat men zich bekeken voelt, niet precies weet wat er moet gebeuren, onzeker is over wat de keurmeester verwacht en omdat meedoen aan competitie oncomfortabel aanvoelt.

Vanwege dat ‘hij vindt het niet leuk’ en/of ‘ik vind het niet leuk’ zijn al veel eigenaars, soms al na één enkele teleurstellende ervaring, afgehaakt. Zo jammer voor het desbetreffende ras. Want heel vaak betekent niet showen dat de hond ook uit beeld raakt als het om fokken gaat.

Tegenwoordig wordt het heel belangrijk gevonden dat zoveel mogelijk honden met kwaliteit een bijdrage aan het voortbestaan van het ras leveren. Dus honden die ‘achter de geraniums verdwijnen’, dat is geen goede zaak.

Heeft de eigenaar een te grote drive om de hond uit te brengen, wil hij per se resultaat bereiken op de show maar de hond werkt niet mee, dan gebeurt het wel dat zo’n hond met dwang zover wordt gebracht zich in de ring te tonen. Het is mogelijk de wil te breken. De hond ondergaat het proces voortaan tot het voorbij is. Hij kan als het ware geestelijk buiten zichzelf treden, zich totaal overgeven aan de handler. Angstige en nare zaken zal hij doorstaan, wetend dat het op een gegeven moment voorbij is. Dit zijn de – vaak uiterst succesvolle – showhonden die in trance lijken te gaan en staan als een blok graniet. Hun uitstraling doet denken aan die van mensen die voor standbeeld spelen: ‘living statues’. Fascinerend, toeschouwers betoverend.

Onze drijfveer is het om hond-eigenaar teams in de ring te laten schitteren waarin het leven juist volop aanwezig is. De eigenaar heeft op een hondvriendelijke manier leren om te gaan met de situaties zich in de ring kunnen voordoen, waar hij en zijn hond voor kunnen komen te staan. Tijdens mijn ringtraining worden hond en baas verleid en uitgedaagd steeds wat verder te groeien, maar ze mogen ook even een stapje terug als dat nodig is. Op deze manier de presentatie gefaseerd opbouwen is zeker niet de makkelijkste weg. De hond geeft aan hoe ver je kunt gaan, je leert als baas zijn grenzen te respecteren. Afhankelijk van hond en eigenaar kan het een lange weg zijn, deze manier van leren.

Met levende wezens kunnen onverwachte dingen gebeuren. Succes is niet steeds gegarandeerd. Maar als je respect en liefde toont voor de hond, hem met begrip benadert en de tijd geeft om zich te ontwikkelen, dan krijg je uiteindelijk wel een degelijk en duurzaam resultaat. Een resultaat ook dat voldoening, vreugde en plezier geeft: winnen voor en van jezelf.

Dat is het doel waar ik voor ga tijdens de lessen: baas en hond leren plezier te hebben in de ring en dat ook uit te laten stralen. Niet als maniertje, maar doorleefd en van binnen uit. Dat zulke stralende, levendige en blije honden dan vooraan komen te staan, is de bonus die we ook hopen binnen te halen, natuurlijk.

Zo werken we dus: hond en eigenaar zijn uitgangspunt en we bouwen op vanuit wat zij aankunnen. Showen gaat dus ook in hoge mate om de eigenaar. Zijn rol is het de hond leiden. Het is als met dansen. In de ring zit de hond in de rol van de vrouwelijke danspartner op de dansvloer: zij maakt de bewegingen die in het oog vallen, op haar is de aandacht gericht, zij is het die straalt. Haar mannelijke danspartner is, net als de handler van de hond, veel minder opvallend aanwezig, maar even onmisbaar: hij zorgt ervoor dat de presentatie inhoud en structuur krijgt. Net als bij dansen is het oefenen, oefenen, oefenen om een team tot een eenheid te smeden die elkaar woordloos aanvoelt. Elke stap in die richting is een geluksmomentje.

Plezier hebben met je hond en dat laten zien, dat is onze motto.