Wat hebben we van je genoten de afgelopen 7 jaar dat je bij ons was. Al leek dat er in het begin niet op, wat was je een fel opdondertje, zeker waar het gejat eten betrof. Dat moesten we zeker niet proberen af te pakken, dan hadden we een hap te pakken. Gelukkig leerde je snel dat wij wel grenzen hadden  in tegenstelling tot je vorige baas.

Je was nog maar een maand bij ons toen we afscheid moesten nemen van onze dobermann teef Dusty. Wat ging je tekeer toen de medewerkers van de dierenambulance Dusty op de brancard wilden tillen. Dat wilde je niet!

De daarop volgende 3 jaren was je de enige hond in huis, totdat 4 jaar geleden dobermann reu Quattro in ons leven kwam. De kleine dober pup was al snel groter dan jij, Levy, maar jullie zijn dikke vrienden geworden. Vaak lagen jullie samen op hetzelfde kleed te slapen, dicht tegen elkaar aan.

We hebben veel plezier gehad met de diverse shows die we met je gedaan hebben, of eigenlijk, wij zorgden dat je er kwam en Heleen, de fokster, showde met je. Toen langzaam duidelijk werd dat je dat showen niet meer zo leuk vond, zijn we daarmee gestopt en ‘moest’ je alleen nog acte de présence geven op de KCM, de Club kampioenschappen.

Daaraan kwam ook een eind toen je in juni 2020 gecastreerd moest worden vanwege een vergrootte prostaat. Wat leefde je weer op daarna, weer spelen met Quattro met de bal, met veel gegrom en kwispelend staartje.

Ook de diverse wandelingen georganiseerd door de DPVN vond je leuk, al ging je tussen al die DP’s gewoon je eigen gang. Sinds je ons tijdens de 1e wandeling een half uur kwijt was geweest, doordat jij voor in de groep liep en wij een heel eind achteraan, zocht je ons altijd regelmatig weer op tijdens zo’n wandeling. Dan zagen we je opeens weer dwars door de andere DP’s en mensen aan komen, maakte oogcontact met ons en draaide je weer om en liep weer mee met de groep. 😊

En wat een plezier hadden we elke week weer opnieuw bij de Actieve Senioren bij Kynospirit! Cavaletti lopen, over een hindernis baan met balans kussens, steps, een trappetje, een wiebelbord, je vond het fantastisch.

Blij ben ik met de prachtige fotoshoot, afgelopen jaar laten maken bij Mascha de Lange. Zo dierbaar nu!  

Waar Quattro ’s morgens vroeg onderaan de trap stond om me begroeten, bleef jij het liefst nog even onder je dekentje op de bank liggen, je staartje druk kwispelend. Altijd kwam ik even bij je om je een knuffel te geven, voordat je van de bank af sprong.

Het zal even wennen zijn dat we niet meer alles zo ver mogelijk naar achteren hoeven te schuiven op het aanrecht, zodat jij er niet meer bij kan om het in een ongezien moment van het aanrecht af te snaaien… Quattro interesseert het niet, komt er niet bij. Heeft dit gelukkig niet van jou overgenomen, al heeft hij het vaak genoeg gezien, jij met pootjes tegen het aanrecht en de snoetje scheef over de rand, pogen iets te pakken te krijgen. 😊

Je mocht ook zo graag bij mooi weer op een tuinstoel in de zon zitten, terwijl Quattro met de bal speelde. Dan zat je eigenwijs naast me, met je oogjes wat dichtgeknepen tegen de zon. Menig langsfietsende fietser moest hier om lachen. 😊

’s Avonds als ik maar mijn deken pakte om even lekker over mijn benen te leggen, duurde het maar even of jij sprong op schoot om je daar lekker neer te vlijen en heerlijk te gaan slapen. Zalig, dat warme lijfje tegen me aan.

Naarmate je ouder werd, werd je steeds knuffeliger en wilde je wel bij iedereen op schoot. Vaak lukte dit ook 😉

Lieve Levy, we missen je en zullen je nooit vergeten. Dank dat je in ons leven bent gekomen. 
En dank aan de fokkers, Lia en Heleen, van Van Rayland Duitse Pinschers, voor het vertrouwen om Levy als herplaatser van 3 jaar oud, bij ons te plaatsen. We hebben van hem genoten en gehouden!

Yvonne Klein-Wildeboer